Szybkie rozrastanie się miast powoduje stosowanie w budownictwie kościelnym i świeckim takich rozwiązań, który stworzyłyby wnętrze duże, przestrzenne dobrze oświetlone. Te cele pozwala osiągnąć konstrukcja gotycka. Jako zasadnicze cechy gotyku, które określają styl można wymienić: zdecydowane wyodrębnienie elementów konstrukcyjnych, którymi są żebra i filary, od elementów wypełniających, tj. pól wypełniających sklepienia i ścian, lekkość sklepienia i jego konstrukcja pozwalająca na przekrywanie dużych przestrzeni o dowolnych rzutach, zapewnienie stateczności nawet bardzo wysokim nawom, przez zastosowanie systemu łuków przyporowych i skarp, przez zastosowanie zasady konstrukcji szkieletowej, możliwość uzyskania dużych rozpiętości przy rozstawie podpór i znacznych wysokości, co gwarantuje przestrzenność wnętrz, możliwość dobrego oświetlenia wnętrz otworami o dużych powierzchniach przeszklenia, znaczne uproszczenie rzutu w odniesieniu do poprzedniego okresu. W układach rzutu kościołów gotyckich przeważają założenia na krzyżu łacińskim o trzech lub rzadziej o pięciu nawach.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA